از سعد بن عبدالله قمی سوال شد
اولی ودومی طوعا ورغبتا ایمان آوردند یا کرها واجبارا؟؟
وی با احمد بن اسحاق مطرح
و او محضر امام حسن الزکی العسکری علیه الاف التجیه والثناء
سوال را عرضه داشت.
پاسخ فرمود: لم لم تقل اسلما طمعا؟

با تغییر حال کم کم عادت ها عوض میشود
وبا تغییر عادت ها گم گشتگی به شخص دست می دهد
در اینجا حضور ومعیت به هر نحو ممکن
با یک شخص مقدم وبالاتر از نظر علمی ومعنوی وتجربی
خیلی موثر ونافع است
چه در قالب رفیق چه در قالب راهنما واستاد
یا معلم ومربی چه در قالب برادر یا پدر و...
(شماره 367 دفتر اول سال82)

با راهنما و از کم شروع کردن وکم کم به اصلاح بپردازد
1)کانه به کوه تکیه داده
2)خیلی از هوا وهوس ها سرکوفت میخورد
3)شوق به اعمال صالح زیاد میشود.
در نتیجه ی این جریان با دونکته ی اول ؛
ایمان تقویت میشود
بعد قلب کم کم آرام آرام نفس های راحتی میکشد.

عزای اول عادی شدن گناه

و مصیبت عظمی توجیه گناه است.

ما تفکر را اغلب بخاطر مشقت ش رها می کنیم
ابتدایش سخت است
اما اگر اصرار کنیم نفس تا حدودی تصمیم ما را می پذیرد.
هر چند برای تفکر اندوخته ی علمی ومعنوی لازم است
ولی بالاخره معلومات ومسلمات فراوانی از فطرت وعقل وشرع هست
که می تواند در ابتدا متکای خوبی باشد.

بیدک لا بید غیرک زیادتی و نقصی و نفعی و ضری

(شماره دو دفتر اول ماه8 سال82)

الهی لو اردت هوانی لم تهدنی
و لو اردت فضیحتی لم تعافنی

سلامی چو بوی خوش اشنایی