به نام خدا
سلام. یک متن کتاب داریم و نمره قبولی یک مهارت در درس و شاگرد زرنگی
یعنی هم باید متن کتاب رو اموخت و هم مهارت یافت تا نمره کامل بگیریم.
اما گاهی اون شاگرد تنبل میخواد یکباره متن زندگی ش رو در سرعت فهم و نمره ی بالا بکنه عین اون زرنگه و چند روزی هم حسب عواطف قوی جلو میره اما چون ظرفیت فراهم نیست لطمه می خوره و از اصل درس و کار زده میشه و گاهی اون زرنگه میخواد اکتفا کنه به نمره 10 و خودش رو هم اقناع میکنه اما تازه بعد اخذ تخصص مجبوره کارنامه ش رو مخفی کنه و بگه ای کاش اون چهار تا 12 تو نمراتم نبود.

لذا در عین حالی که راه و متن یکی ست. اما همون هم درجات داره. پایینیه بخواد زیاد پرواز کنه لطمه میخوره، بالائیه بخواد زیاد سستی کنه،ضایع و حیف میشه. مسائل واجب و حرام هم این جوری ست. گاهی یک امهاتی داره بنام کبائر قطعی. گاهی گناهان عام. وگاهی شبهات. اگه تازه وارد بخواد به همه تکالیف یکباره توجه کنه  خسته و زده میشه و اگه زرنگه بخواد اکتفا به حداقل ها کنه خودشو حیف کرده.{در امر به معروف هم همین جوری ست. چه ناهی چه منهی چه آمر چه مامور. چه از جهت شخصی چه جمعی. و باید یک حد شایسته ای دانسته و لحاظ شه}

نکات: پس اول متن امتحان و موارد مهم رو بفهمیم. دوم تنبلی و مهارت و وضع خودمون رو درست بفهمیم. سوم درگوشی بگم خیلی خودمون رو دست بالا نگیریم که خیلی دردها ازین جاست و غالبا ظرفیت ها آماده نیست. و نکته آخر: با تداوم عمل صحیح، ظرفیت ایجاد میشه و سعی کنیم بعد از ظرفیت جدید طبق وظیفه جدید حرکت کنیم.