ماه رمضان و تدبر در قرآن 5 برخي نکات سوره نساء صفحه 90 (1) و ما لکم لا تقاتلون فى سبيل اللّه و المستضعفين من الرجال و النساء و الولدان الّذين يقولون ربّنا اخرجنا من هذه القريه الظالم اهلها و اجعل لنا من لدنک وليا و اجعل لنا من لدنک نصيرا (آيه 75) و شما را چه شده که در راه خدا و در راه نجات مردم مستضعف و زنان و کودکان [بي پناهي] که به دست ستمگران گرفتارند پيکار نمي کنيد؟ همان ها که [هم خدا را باور دارند و هم ستمديده هستند و طالب حکومت عادله هستند و بلکه هوادار ولايت مومنين بر خود هستند و ] مي گويند: پروردگارا! ما را از اين سرزميني که مردمش ستمگرند نجات بخش، و براي ما از نزد خود سرپرستي برگزين و براي ما از جانب خود ياوري قرار ده. [ اکنون که در راستاي آرمان الهي و وظايف انساني و اقبال اجتماعي چنين شرايطي پيش روي شماست چرا کوتاهي و سستي مي کنيد؟ ] (2) الّذين آمنوا يقاتلون فى سبيل اللّه و الّذين كفروا يقاتلون فى سبيل الطاغوت فقاتلوا اولياء الشيطان انّ كيد الشيطان كان ضعيفا (آيه 76) آنها که ايمان آورده اند [به اقتضاي ايمان] در راه خدا [ و دستورات الهي ] پيکار و مبارزه مي کنند. همانطور که کافرين و مخالفين اسلام در راه طاغوت پيکار مي کنند. [اينها از لوازم و اقتضاي ايمان شما به خداوند و روز جزاست پس اکنون که در گروه مومنين هستيد] با [دار و دسته و] ياران شيطان [و امور شيطاني] پيکار و مبارزه کنيد. [و بر شما بشارت باد ] که بي ترديد مکر و فريب شيطان همواره [ در برابر تدبير الهي ] سست و ضعيف است. (3) الم تر الى الذين قيل لهم كفوا ايديكم و اقيموا الصلوة و اتوا الزكوة فلما كتب عليهم القتال اذا فريق منهم يخشون الناس كخشية اللّه او اشد خشية (آيه 77) آيا نديدي کساني را که [ پيش از اعلام حکم جهاد ] به آنان گفته شد [ چون زمينه جنگ فراهم نيست ] دست از جنگ بازداريد و [ در اين شرايط ] نماز را بر پا داريد ، و زکات بپردازيد. ولي هنگامي که جنگ بر آنان لازم و مقرّر شد ، ناگاه گروهي از آنان مانند ترس از [ عقوبت ] خدا يا ترسي سخت تر از آن از مردمِ [ مُشرک ] ترسيدند. [به بيان ديگر: اي مومنين سرپرست شما خدا و نبي خداست و برنامه شما عمل به دستورات الهي است. اين گونه نباشد که سرخود عمل کنيد و آنجا که جهاد اعتقادي و اقتصادي لازم است رو به مبارزه نظامي بياوريد و آنجا که حاکم مسلمين دستور جهاد نظامي مي دهد کنار رفته و از دشمن وحشت کنيد.] (4) قل متاع الدنيا قليل و الاخره خير لمن اتقى و لا تظلمون فتيلا (آيه 77) [اي پيامبر به آنها که بعد صدور دستور پيکار از آن مي هراسند ] بگو : بهره [زندگي] دنيا اندک ، و [حيات] آخرت براي اهل تقوا بهتر است و به اندازه هسته اي خرما مورد ستم [و حرمان] قرار نمي گيريد [و تمام لذايذ زندگي و ديگر بهره ها و منافع شما با پاداش متناسب و بهتر جبران مي شود. اي مومنين شما که به خدا باور داريد به وعده هاي او هم باور داشته باشيد.] (5) اينما تكونوا يدرككم الموت و لو كنتم فى بروج مشيدة (آيه 78) [گمان نکنيد که اگر در جهاد حضور نيافتيد از مرگ در موعد نوشته شده، در امان مي مانيد ] هر کجا باشيد هر چند در قلعه هاي مرتفع و استوار ، مرگ شما را درمي يابد. [و اين پياله عمر، دير يا زود پر شدني است. پس اکنون که بستر اصلي تمام منافع و مضار در معرض زوال است و پاياني مشخص دارد چرا براي چند صباح آسايش از تکاليف شرعي و انساني خود گريزان هستيد؟ آيا مرگ از شما بازداشته شده؟ آيا در حساب روز جزا ترديد داريد؟ در حالي که جهاد عزت دنيا و سعادت عقباي شماست.] ادامه در پست زير http://s9.picofile.com/file/8296935250/t77ty.jpg http://yaali12.blog.ir/1396/03/15 @yaaraouf - ياسيدالکريم