پيام
+
[تلگرام]
ماه رمضان و تدبر در قرآن 4
برخي نکات سوره آل عمران صفحه 70
(1) ثمّ انزل عليکم من بعد الغم امنة نعاسا يغشى طائفة منکم (آيه 154) پس از آن غم و غصه ها، خداوند خواب کوتاهي بر گروهي از شما فرستاد و آرامشي بر شما نازل کرد.
(2) و طائفة قد اهمّتهم انفسهم يظنّون باللّه غير الحقّ ظنّ الجاهليّه يقولون هل لنا من الامر من شىء قل انّ الامر کلّه للّه (آيه 154) و گروهى که تنها [منافع و] جان خودشان برايشان اهميت داشت و به [دين خدا و وعده نصرت] خدا گمان ناروا و همچو افکار جاهليت داشتند [از روى ترديد و انکار] مى گفتند آيا [ اصلا اسلام حق است؟ (مگر نبايد هميشه و همه جا پيروز شود؟) آيا وعده نصرت خدا درست است؟ (پس چرا ياري نشديم و شکست خورديم؟) آيا ما توان مقابله داريم؟ (بهتر است ترک مخاصمه کنيم ولو اصل حقانيت حق و پيامبر خدا(ص) در معرض صدمه جدي باشد) ] آيا ما را قدرتى بدست مي آيد؟ بگو اى پيامبر زمام تمام امور تنها از آن خدا [و بسته به حکمت و مشيت او و وابسته به نوع عملکرد شما] است.
(3) يخفون فى انفسهم ما لا يبدون لک يقولون لو کان لنا من الامر شىء ما قتلنا هاهنا (آيه 154) در دل هايشان چيزهايي را پنهان مي کنند که براي تو آشکار نمي سازند [ در دل يا ميان خودشان ] مي گويند: اگر براي ما از اين امر [ حقانيت يا پيروزي ] چيزي بود ما در اينجا [بيهوده] کشته نمي شديم! [بي آنکه بفهمند حقانيت دين بسته به شکست يا پيروزي ظاهري نيست و نزول نصرت الهي بسته به تقدير و حکمت خدا و همت و عملکرد شماست و مبارزه در جايي که اصل حق در معرض نابودي باشد لازم است ولو شکست قطعي باشد]
(4) قل لو کنتم فى بيوتکم لبرز الّذين کتب عليهم القتل الى مضاجعهم و ليبتلى اللّه ما فى صدورکم و ليمحص ما فى قلوبکم (آيه 154) [اي پيامبر] بگو اگر در خانه هاى خود هم بوديد باز آنها که مرگ بر آنها نوشته شده، قطعاً [ به اختيار خود ] به سوي جايگاه مرگ خويش مي رفتند. [ و پياله عمر ايشان در موعد معين در قضاي الهي، پايان مي يافت.] [ لکن اين احوالات به ظاهر مختلف زندگي، از آسايش ها و گرفتاري ها و آساني ها و سختي ها ] به سبب اين است که خدا آنچه را در سينه هاي شماست [ در مقام عمل ] بيازمايد ، و آنچه را [ از عيوب و آلودگي ها ] در دل هاي شماست ، خالص [و پاک] گرداند.
(5) انّ الّذين تولّوا منکم يوم التقى الجمعان انّما استزلّهم الشّيطان ببعض ما کسبوا و لقد عفا اللّه عنهم انّ اللّه غفور حليم (آيه 155) در حقيقت آنها که از شما در روز رويارويي دو گروه [مسلمين و مشرکين] به دشمن پشت کردند جز اين نبود که شيطان آنها را به سبب برخي از [ نيات ناخالص و غنيمت طلبي ها و] خطاهاي سابق، به لغزش انداخت ، و البته خداوند از آنها درگذشت ، که خداوند آمرزنده و بردبار است.
برخي سوالات سوره آل عمران صفحه 70
(1) امنة نعاسا يغشى طائفة منکم (آيه 154) آيا واقعا خواب بود؟ يا نوعي تصرف الهي واقع شد؟ در همان روز بود يا شب درگيري؟ يعني خواب در عرصه جنگ چه معنا دارد؟ و طائفة قد اهمّتهم انفسهم يظنّون باللّه غير الحقّ ظنّ الجهليّه (آيه 154) آيا اين طايفه با دسته اول متفاوت بودند؟ آيا هر کسي منافع خودش و جان خودش برا او مهم ترين چيز نيست؟ چرا نفرمود يظنون بالرسول؟ ظن جاهليت چه بود؟ آيا به طمع منافع مسلمان شده بودند يا رگه هايي از تفکرات جاهلي باقي مانده بود؟
(2) يخفون فى انفسهم ما لا يبدون لک (آيه 154) چرا اين ها را از پيامبر مخفي مي کردند؟ چه دلائلي را مي توان شمرد؟
(3) قل لو کنتم فى بيوتکم لبرز الّذين کتب عليهم القتل الى مضاجعهم (آيه 154) آيا واقعا اگر در جنگ کشته نشويم در همان زمان و همان مکان شهادت، کشته مي شديم؟ مثلا دويست هزار نفر از جوانان ما در بيابان هاي جنوب و در کوهستان ها و در 15 و 20 سالگي فوت مي کردند؟ چرا نفرمود کتب عليهم الموت؟
(4) و ليبتلى اللّه ما فى صدورکم و ليمحص ما فى قلوبکم (آيه 154) فرق صدور و قلوب چيست؟ معناي ليبتلى اللّه و ليمحص چيست؟ آيا ابتلا و تمحيص امتحان کلي است يا سير دادن به سمت خير و پاکي؟
(5) انّما استزلّهم الشّيطان ببعض ما کسبوا و لقد عفا اللّه عنهم انّ اللّه غفور حليم (آيه 155) لفظ انما اينجا چگونه ترجمه مي شود؟ ما کسبوا گناهان بود يا تفکرات غلط يا نيات ناخالص؟ ما کسبوا امور سابق بود يا تمرد از دستورات نزديک به جنگ احد؟ شباهت ها و تفاوت هاي عفو و غفران چيست؟ چرا با وجود آوردن غفور باز فرمود حليم؟
و مفاهيم و سوالات زياد است.. والسلام عليکم و رحمه الله.
http://s9.picofile.com/file/8296766926/7675.jpg
http://yaali12.blog.ir/1396/03/13
@yaaraouf
*ابرار*
96/3/15
ياسيدالکريم
@};-