پيام
+
[تلگرام]
دو حال بسيار بد انسان اين که
در حال بلا مايوس و بدون تضرع باشد
و در حال آسايش بدون دعا و شکرگزاري جدي باشد
وخدي گرفتار است بگويد اين همه دعا کرديم چه فائده؟
وخدي در رخا و گشايش است بگويد من هم مثل بقيه
و بلکه داراي نعمات کمتر! چرا بايد قلبا و لسانا متشکر باشم؟
ضمن اين که در حال بلا هم از جهات بسياري در آسايش است.
و دو حال بسيار خوب انسان اين که
در حال بلا اهل تضرع و محاسبه باشد که گير کار من کجاست؟
و در حال گشايش اهل شکر و استفاده صحيح از نعمت باشد
و هم عطا به ديگران حسب توان خود و حسب نياز و استعداد آنها
که گاهي مال است و گاهي علم است و گاه تجربه و قس علي هذا.
اما مسئله : اين که دارد خدا مومن مفتن تواب را دوست دارد يعني چي؟
مسئله 2: اين که از شروط تقوا خود را خارج از حد تقصير نداند چيست؟
مسئله 3: در قبال حديث نفس و وسوسه و غصه ها و يأس چه مي شود کرد؟
مسئله 4: نقش و آثار آداب طبيعي و معنوي در زندگي و اخذ نتايج چيست؟
ان شاء الله مهتاب شبي باشد و گوشي از مستمع و شوقي از گوينده.
والسلام عليکم و رحمه الله.
http://s9.picofile.com/file/8292573542/98.jpg
http://yaali12.blog.ir/1396/01/31
@yaaraouf
من.تو.خدا
96/1/31
ياسيدالکريم
@};-