آیا گیر می آید مثل شهیـــــــــــد ثانی وبزرگان سابق؟؟
از استاد ایشان نقل شده که در درس وجــــمع شاگردانش
(خطاب به شهــــــید ثانی با اینکه کوچک ترین آنها بوده)
می گفته اند: اشــــــــــــــــــــــــــــــــــــکالت درسـت است
واشتباه از من است؛ بـــــــــــــــــــــگو تا آن را بنویسم!!
(اقای بهجت ره)(شماره ی 257 دفتــــــــردوم سال 82)
کجاست آن زیرکی ها ودقت های علمی بین ما متعلمین؟
و کجاست آن حق جوئی وحق پویی وبی هوائی معلمین؟

 یقین(1)به یک عقیده؛ اگر مستــــــــــدل(2) نباشد
در اثرعوامـــــــــل مختلف (داخلیه وخارجیه)(3)
خصوصا مصاحبت با اغیار(4) صدمه(5)می بیند.
(شماره  665 دفتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــر دوم سال 82)
      ========================
(1)نه احتمال ونه شک ونه ظن ونه ظن متراکم ونه غیره بلـــــکه یقین
(2)مستدل؛فلسفه یا ادبیات یاعرفان نظری یا روزنامه ومجله و...نیست
بلکه  دلائل شفـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاف یا بـــــــــــــــــــــــــــــــــرهانی
اعم از عرفی یا فطری یا عقلی یا قلبی یا قرانی یا روائـــی وغیره ست.
(3)عوامل اعم از خود شخص ما / محیط  / وراثت/ سیاست/همشهری/
همکلاسـی/همجنس /معلــــم/دوست صمیمی/رئیس/ شغل وصنف/وغیره
(4)اعم ازکفاریامنافقین یا مخالفین یا مومنین گنه کاریا ضعیف الایمان
یا مشهورین وقدرتمندان وثرومندان بی درد یا اشخاص غـــــافل وغیره
(5)اعم از کــــــــــــــــــــــم رنگ یا محــــــو یا واژگــــــــــون ووارونه.

 آمیرزا محمد تقـــــــی شیرازی رحمه الله علیه با یکی از شاگردانش کار داشته
و وجهی برای وی به درب منزلش می اورد؛ نــــــــــــــــــــــــــــزدیک مغرب بوده
منتظرمی ماند تا خودشاگرد بیرون بیاید؛شاگرد دست پاچه وشرمنده میشود:
که اقازحمت شد می فرمودین خدمت برسم!!!!!مرحوم شیرازی ره مــــی فرمایند:
خودتان تشریف می اوردین لذا نخواستم مزاحـــــــــــــــــــــــــــــــــــــم تان شوم!!
این همان میرزاست که معلوم نیست کسی در شیعه در فن جدل به ایشــان برسد
مرحوم حاج حسین قمی می فرموده اند: اگر کسی ادعا کند صاحب الزمان هستم
به او میگویم برو در اصول با میرزا محمدتقی مباحثه کن اگر بر وی غالب شدی
باورمیکنم امام عصرهستی!نوشته های شخصی ش دلالت جدی برین مطلب دارد.
(مرحــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوم اقای بهجت ره)(شماره 428 دفتردوم ال 82)
اقول:درون ماها چاه ویلی شده که گوئی درمانی ندارد!!!!هرچه می نویسیم
و هر چه میخوانیم؛ هیچ لرزش مداومی؛ از داخل برایمان حاصل نمی شود
هــــــــــــــــــــــرچه می شنویم ومیخوانیم سریع با آن دنبال هدایت دیگرانیم
اما کویر دل خودمان هیـــــــــــــــــــــــــــچ!عالی ترین معارف را می شنویم
اما عین خیال مان نیست!! فوقش میشود لقلقله زبان مان  یا ابزار کارمان
یا الت دست مان و ما یزیدنا الا بعـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا وخسارا !!!!

قال الحسین علیه السلام
سالت عن امیرالمومنین علی علیه السلام
عن سکوت رسول الله صلی الله علیه واله
فقال : کان سکوته علی اربع
علی الحلم والحذر والتقدیر والتفکیر
(شماره 179 دفتر اول سال 82)

یک باغبان در دانه استعداد ایجاد نمیکند.

(شماره 570 دفتر اول سال 82)

مرحوم آسید ابوالحسن اصفهانی رضوان الله تعالی علیه
(با اینکه از ایشان این گونه کارها سابقه نداشت)
در یکی از سفرهایشان به سامرا به خدام حرم
که بیشتر انها از اهل تسنن بودند تقسیمی(مبالغی) داده بودند.
همچنین برای فردی سنی (وشاید از علمایشان)مجلس فاتحه گرفت.
شخصی با واسطه به ایشان اعتراض کرده بود
که چرا از سهم امام این گونه مجالس را بر قرار می کنید؟
مرحوم آسیدابوالحسن هم برگه ی سبزی به خط وامضای امام زمان
عجل الله سبحانه و تعالی فرجه الشریف نشان می دهد:
که به ایشان اجازه داده بودند که سهم امام را
در انچه مورد اعتلای مذهب حق اهل بیت است مصرف نماید.
(اقای بهجت ره )(شماره 454 دفتردوم سال 82)
خون دل نوشت:ما ته دلمان خدا را هم قرص قبول نداریم
ببین خوبان چه مشق عشقی با هم می کنند
وخط دردانه ی خلقت را بهم نشان میدهند!!
گاهی فکر میکنم آیا واقعا ما با انها در یک دین هستیم؟

شهید اول ره شاگرد فخرالمحققین (فرزندعلامه حلی) بود
فخرالمحققین درباره ی شاگردش شهیداول می نویسد:
قد استفدت من تلمیذی محمدبن مکی اکثرمما استفاد منی
بااین وجود چرا شهید به درس ایشان میرفت؟؟
زیرا همان اقــــــل را طالب بود!
علم بما انه علم؛خریدارش کم است.
(هرچند مفت هم نیست وبه هرکس هم نمی دهندش)
(اقای بهجت ره)(شماره376دفتردوم سال82)

ابن سینا(1) : از هیجده سالـــــــــگی (عمرشان 54سال)
بر علمم  افزوده نشـد!  (ش309دفتردوم سال82)
(1)کسی که در شرح سرسوزنی از علــــــــــو علمی وی
شایسته ست صد پست توسط اهل اطلاع نوشته شود.

دانشِ آن باشــــد؛ ستاند جان ز جان

نی ز راهِ دفتـــــــــر و نی از زبــــان

(شماره 347 دفتریکم سال 82)

عن الحسن الزکی العسکری علیه السلام:
"من لم یتّق وجوه النّاس لم یتّق الله"
کسی که از مردم باکی ندارد و پرهیز نمی کند،
از خدا نیز شرم نخواهد کرد و اهل تقوا نخواهد بود!
بحارالانوار، ج 68، ص 336.(شماره 98 دفتراول سال82)
می گویم:وقتی به افرادی  گفته میشه حجاب رو رعایت کنین؛محاسن رو نتراشین؛
علنا فحاشی وعلنا کارهای خلاف عفت نکنین؛شراب نخورین ولو کم وبه خوش باش؛
وخلاصه گناهان علنی وعمومی خیلی بزرگ  هستند به هزار علت؛
سالهاست پیرهن عثمان  بلند میکنند که :مادرون را بنگریم وحال را/واعظان کین جلوه..
چون به خلوت می روند ان کار دیگر میکنند و...ودهها مستمسک وتوجیه نامه ی دیگر..
این روایت شریفه از زبان ربانی امام عسکری علیه السلام میفرماید:
(درست است که ظاهر کافی نیست)ولی همان حفظ ظاهر وحیاء من وجوه الناس
وعدم اشتهار وعلنی کردن گناه علامتی ست که بالاخره خداوند سبحان
توفیق مراحل بعد ایمان را میدهد؛اما کسی که علنا گناه میکند وابائی از نگاه
وسرزنش مردم ندارد معصوم با کلام پیامبرگونه شون خبر صادق مصدق میدهند
:که انتظار حیا وادب وقدرشناسی ودر یک جمله: انتظار تقوای الهی
و توقع امنیت خاطر مخلوقین ازدست ان شخص؛انتظاری بیهوده ست به هزار علت!
لذا ظاهر اسلامی در عقائد وافکار و رفتار وپوشش وسلوک وگفتار؛
تمام حقیقت اسلام عزیز نیست اما حداقل اولین مقدمه
واولین علامت راستی ازمایی ایمان شخص ست
درباره مضامین اون اشعاربالا هم باید گفت :گاهی مولوی وحافظ
با خدا اختلاف فتوا دارن که باید اونها
 رو با نظارت اهل فنی اصلاح ودسته بندی کرد!