دختر فتحعلی شاه زمانی همراه عده ای وارد خانه ی شیخ انصاری ره میشود
اتفاقا وقت نهار مرحوم شیخ ره بوده؛( ظاهرا قبل نـــــماز؛نهار می خورده اند و
کارشان خیلی منظم بوده)وقتی غذای ساده ی مرحوم شیخ انصاری را می بیند
باتمسخر میگوید:پس کنی چه میگوید؟(علی تهرانی کنی صاحب توضیح المقال)
مرحوم انصاری ناراحت میشودوخادم خود را صدا میزند و می گوید ملا رحمت
این ها را بیــــــــــــرون کن! اینها را بیــــــــــرون کن!   بیرون نمیروند ؛
مرحوم شیـــــــــــــخ رحمت الله علیه رو به دختر شاه میکند و میگویند:"خانم؛
اقای کنی مظهر عظمت ائمه اطهارعلیهم السلام ست و من مظهــر زهد انها!!"
با ان همه سختی وزهد بازهم برای کار اهل علم وجه منـــــاسبی بیان میکند!
نه اینکه فورا بگوید:کسانی که چنین اقدام میکنند کج میروندیاکافر هستندو..!!
(اقـــــــــــــای بهجت رضوان الله علیه) (شماره 368 دفتر دوم ابان ماه 82)

هرچه ادراکت؛علمت؛بالا رفت اما تعهد دینی ات بالا نرفت

بدان که روغن سوزی ونقص فــــــــــنی داری؛ بلاشک!

(شماره 178دفترسوم اردیبهشت 83)

جوانی موهای بسیار بلندی داشته تا روی شانه هایش
یک روحانی مرتبط با وی دائما به او تذکر می داده..
وی در مواجهه با علی صفائی :
سه روز با وی معاشرت می کند وبا خود می گوید
"الان متذکر میشود الان متذکر میشود"
بعد سه روز خودش حیا کرده
می رود موهایش را کوتاه میکند!
(ش 209 دفترسوم سال 83)
نکــــــــــــــــــــات کوتاه:
1_شان ما خصوصا شان یک روحانی یا فرهنگی یا بزرگترهست
که هم حکم را خوب بداند هم خوب مورد را تشخیص دهد
هم با روش صحیح بگوید.
2_خیلی فرق ست روش بیان ونرمی وتندی دربیان اشتباهات ؛
برای جوانی که دغدغه هاش معمولی ست؛شادی ها؛غصه ها؛کدورتها
ورضایت ها وگلایه ها ومطالبه هاش معمولی ست وطبیعی ست
با کسی که تجری وتهتک ولجاجت و..میکند وحرفه ای ست
3_اصل براین است که جوری تخاطب وتکلم وتذکر داده شود
که شنونده تحقیر وتمسخر وتوهین و عصبیت ونفع شخصی
وخودنمائی وقیم مابی از ما وکارمان برداشت نکند
او باید اوج دلسوزی وخیرخواهی وانصاف را درکلام ورفتارما ببیند.
(گاهی اینجورنمیشود ولی اصل براین قاعده ست)
4_خیلی زشت است یک روحانی یا یک فرهنگی که به مسافرت
یا مهمانی می رود چه در انجا چه بعدتر هی روی زشتی ها بنشیند
واین تصور ذهنی را برای شنونده ایجاد کند که این قشر
یک قشر عیب جوی همیشه طلبکار هستند..
لذا خوبی ها مثل صله ی رحم موانست مجالست مهمانی و..رو ببینیم
و قوی هم اظهار هم کنیم کنارش هم به روش مناسب انتقاد کنیم.
5_بستری که موجب اون کج فهمی وکج عملی در شخصی ایجاد شده
رو هم دقت کنیم اگرمیشودآن بسترفکری وعلت موضوع رواصلاح کرد
بهترست قوت وتوان براو متمرکز شود تا اصلاح معلول
(این تقدم وتاخر ذاتی وزمانی ست ..واصل براین قاعده ست..
هرچند گاهی درموارد محدود لازمه جور دیگه عمل شه ویا یک درصد
از اجتماع ما نیاز باشه چوب وچماقی هم بالاسرشون باشه
که اونهم عمدتا در صلاحیت وتوان ما نیست
واگه هست دراون حدود به نحو منصفانه وخیرخواهانه اقدام شود)
6_بقیه ش بماند تا گاهی دوباره وسلامی تازه.

منبـــــــری بگذار بهر خود نخست..وانگهی برجه به منبر تند و چُست

آتشی در دل برافـــــــروز آن گهی...گرم کن هنگامه‌ی وعظ ای رهی

تا زسوز دین نگــــــــردد دل کباب..دم نگـــــردد گرم ای عالی جناب

تا تو را سوزی نباشــــــد در جگر..دم مزن کانـــــــدر دمت نَبوَد اثر

(ش 451 دفترسوم خرداد 83)