فارغ از شعارهای زیبا؛ فارغ از سروصدا ودامبول دومبول؛فارغ از عجب؛فارغ از یاس وقنوط ؛ روزی نیم ساعت در مشکلات معنویی ات خورد شو وتامل وتفکر کن چه خوردشدنی؛ ازین کار خورشید بیرون می آید.هر چند توجه به داخل ومراقبه چگونه شروع شود موضوع خاصه اش چه باشد روشش چیست علائم صحتش چیست ودهها نکته ی دیگه عمدتا در ابهام کامل است برای ماها که روی نگاری رو ندیده ایم وگل معرفت بالائی رو نبوئیده ایم. صدها دستور کیفیت مراقبه در کتب مرجع وسالهای اخیر در سایتها وکتابهای عرفان فروشی وغیره وارد شده که قریب به اتفاق ش هیچ هویت سالمی ندارد؛غیر از چند نسخه دستور مراقبه ی محدود وانگشت شمار معتبر که انها هم بسیار پراکنده و جاهای بسیاری ش مبهم ذکر شده؛که تازه انهم مباحث مراقبه های درجه چندم!! نه مراقبه های عالم خیال ومراقبه های قلبیه وروحیه که از ادق درر وغرر و از ظرائف بی بدیل عالم هستی ست.الغرض ما لایدرک کله لا یترک بعضه..فعلا باید مراقبه ای در توان وادراک خود داشت.واین توجه نیم ساعته روزانه به داخل وخورد شدن در علل مشکلات خود؛ خورشید آفرین ست بلاشک!! [با سه رکن 1_بدون شعار بازی وسروصدا 2_تمرین وتمرین وتمرین 3_مداومت ومداومت ومداومت].
کلمات کلیدی: دست نوشته ها.نکاتی از بزرگان